Leczenie metodą CPAP. Podstawową zachowawczą metodą leczenia jest oddychanie powietrzem podawanym do dróg oddechowych pod stałym dodatnim ciśnieniem. Na świecie rozpowszechniła się angielska nazwa nCPAP (nasal continuous positive airway pressure). Lecze­nie to polega na stosowaniu w czasie snu aparatu wytwarzającego dodatnie ciśnienie powietrza, w zakresie od l do 20 cm słupa wody. Powietrze to tłoczone jest z aparatu do dróg oddechowych elastyczną rurą zakończoną maską, umocowaną szczelnie dooko­ła nosa śpiącego za pomocą dobrze przylegającego czepca.
Dodatnie ciśnienie powoduje mechaniczne usztywnienie górnego odcinka dróg oddechowych, zapobiegając zapadaniu się jego ścian. W ten sposób zapewniony zostaje prawidłowy przepływ powietrza przez cały czas snu. Ciśnienie potrzebne do zniesienia chrapania i bezdechów ustala się indywidualnie, w czasie badania PSG. Pacjent zasypia z maską na twarzy. Po zaśnięciu i pojawieniu się bezdechów uruchamia się aparat i stopniowo podwyższane jest ciśnienie powietrza, aż do wartości, przy której dochodzi do ustąpienia bezdechów. W większości przypadków ciśnienie potrzebne do zapewnienia drożności dróg oddechowych waha się w granicach 8- 12 cm słupa wody.

Już po kilku nocach korzystania z aparatu CPAP znacznie poprawia się samopoczucie chorych, znika konieczność oddawania moczu w nocy, potliwość nocna i senność dzienna. Ustępują, często zgłaszane przez chorych mężczyzn, problemy z potencją seksualną. W badaniu PSG obserwuje się powrót prawidłowej struktury snu. Zmniejsza się ilość snu płytkiego, zwiększa ilość snu REM oraz snu głębokiego. Normalizacji ulega wysycenie krwi tętniczej tlenem.

U chorych z nadciśnieniem tętniczym obserwuje się obniżenie ciśnienia krwi, co często umożliwia zmniejszenie dawek, a niekiedy odstawienie leków hipotensyjnych. Leczenie metodą CPAP ko­rzystnie wpływa na likwidację zaburzeń rytmu i automatyzmu serca.

Leczenie metodą CPAP jest dobrze tolerowane przez około 80% chorych. Część pacjentów nie jest w stanie przyzwyczaić się do noszenia maski, przeszkadza im silny strumień powietrza, utrud­niający wydech i dający uczucie ,,rozdęcia”. W tych przypadkach tolerancję leczenia można poprawić stosując aparaty nowszej generacji, tak zwane BiPAP (bi-level positive airway pressure) lub C-flex. Ich działanie polega na wytwarzaniu zmiennego ciśnienia, w zależności od fazy oddechowej. Podczas wydechu powietrze tłoczone jest pod niższym ciśnieniem, co poprawia komfort oddychania. Barierą ograniczającą szersze zastosowanie tego typu sprzętu jest wyższa cena w porównaniu z ceną zwykłego aparatu CPAP.

Komfort leczenia zapewniają aparaty auto-CPAP, alternatywą są aparaty C-Flex. Aparat auto-CPAP dostosowuje wielkość ciśnienia tłoczenia do aktualnej wielkości oporu stawianego przez górne drogi oddechowe. Może on zmieniać się wielokrotnie w ciągu nocy zależnie od pozycji ciała, w której chory śpi, oraz fazy snu.